De maatschappij dwingt je in een bepaalde richting te denken. Dit terwijl ik altijd en overal kanttekeningen bij plaats. Misschien ten overvloede en te snel heb ik een anti-mening gevormd. Ik wil niet in een hokje geduwd worden. Ik wil niet pas beginnen met leven als ik met werken ben gestopt. Niet iedereen kan mijn zoektocht dan ook waarderen. Maar ik wil iets te vertellen hebben op mijn sterfbed! Ik wil iets betekenen. Ik wil niet in de massa opgaan maar eruit springen. Daarom ga ik a.s. zaterdag weer op zoek naar mijn stukje vruchtbare grond.