Vlekken voor de ogen, duizelig, misselijk en elke dag hoofdpijn. Pallets ibuprofen gingen er door heen. Deze symptomen van een "bore-out" (zoals een oud-klasgenoot het zo mooi noemde) waren de laatste weken op mijn werk aan de orde van de dag. Misselijk toen ik een collega naar huis bracht en misselijk en overgeven toen mijn vriend me 's ochtends naar het werk bracht. Ik stond toen voor de deur en kon het gewoon niet... Ik werkte er volgens contract 32 tot 36 uur maar die 32 haalde ik vaak al niet. Om 9 uur 's ochtends was ik al vaak al klaar met werk voor de rest van de dag. Ik heb meerdere keren gemeld meer werk erbij te willen hebben. Dit extra werk heb ik op een gegeven moment ook naar me toe getrokken omdat de tijd telkens zo tergend langzaam ging. Ook op het sollicitatiegesprek heb ik mijn drang naar gezonde stress nog gemeld. Na 3 jaar (te lage) stress nekte deze baan me denk ik. De misselijkheid 's ochtends was de druppel en ik ben toen meteen naar ...