De Aarde, een gemiddelde planeet, in een gemiddeld zonnestelsel. Bij toeval heeft een buitenaardse levensvorm, in een sterrenstelsel ver, ver weg, de planeet Aarde gevonden. Zouden ze hun schouders ophalen bij het zien van de bewoners van deze planeet of keihard lachen? Of?
De mensheid is maar een klein onderdeel van het heelal: "Therefore we barely exist." Toch denkt het menselijk ras heel wat van zichzelf. Ze noemt zichzelf zelfs een beschaving als in een ontwikkelde diersoort. Na het zien van twee films dit weekend, is wederom mijn zienswijze op de menselijke beschaving bevestigd. De menselijke beschaving staat nog in de kinderschoenen, maar arrogant zijn ze als geheel wel.
Ze veroveren door de eeuwen heen stukken land en denken te kunnen beslissen over het leven van de lokale bewoners. Deze lokale bewoners worden tot slaaf gemaakt, een ander geloof of andere religie opgelegd. Ze schieten anders-gelovigen overhoop of, bij gebrek aan kogels, worden ze onthoofd. Ze discrimineren anders-gekleurden door ze geen stemrecht te geven, ze slaan homo's in elkaar, ze verkrachten vrouwen omdat ze ondergeschikt zijn aan mannen, ze zien asielzoekers liever gaan dan komen ze vernietigen de planeet in een razendsnel tempo... Conclusie: ze maken zichzelf belachelijk als groep Aardebewoners.
Is het de opvoeding en omgeving? Is het opleiding? Is het gebrek aan inlevingsvermogen en onwetendheid? Wel, de intelligente levensvorm hier ver, ver vandaan, zou denken: "Wat een stelletje prutsers." "Een stel redelijk intelligente apen die er werkelijk waar niks van bakt." Om vervolgens weer verder te gaan met het cultiveren van hun vredelievende cultuur en ontwikkeling. Earth, nothing to see here, move along.
Reacties
Een reactie posten