Doorgaan naar hoofdcontent

Een papegaai in de Matrix

Het is 25 september ergens in de ochtend. We staan op een grote binnenplaats geparkeerd. Er is bijna niemand. Ik hoor de wind langs de omringende gebouwen schuren.
Het eerste pand treden we binnen. Ik hoor een geluid. Het lijkt op een papegaai. "Kan ik iets voor u doen meneer?" galmt het door de ruimte. Ik krijg een flashback naar de jaren '50 waar de vrouw nog gedienstig achter de man aan liep. Vrouw met functie pakjesdrager. "Kan ik jullie helpen?" was natuurlijk vele malen beter geweest maar door de eenzaamheid die het lege pand uitstraalde, kon ik het hem vergeven. De man probeerde vervolgens geëngageerd zijn verhaal op te lepelen, maar mijn gedachten dwalen al snel af. Ik wil weg. Het zweet brak me uit. Het geluid van de papegaai bleek een vrouw te zijn die een gesprek voerde aan de telefoon.

Het volgende pand. Het was alsof we de Matrix binnenliepen, zo onwerkelijk, zo leeg. Een hittegolf treedt mijn lichaam binnen. De woorden "Ik wil eruit" vliegen door mijn gedachten. Dan komt een buitenaardse naar ons toe en deze entiteit begrijpt het wel: "Kan ik iets voor jullie betekenen?" We kijken even rond. Ik wilde eigenlijk vragen of dit, deze verstikkende daginvulling, of dit het wezen gelukkig maakte. Een rood pad leidt ons door de Matrix. Koel, leeg, stil. Er komt nog een stel binnen. Mijn gevoel is dubbel, ze zijn moedig maar ook zij zullen opgeslokt worden door het alleszeggende niets.

We banen ons een uitweg naar de verlossende buitenlucht, de parkeerplaats. Een gevoel van euforie neemt mijn lichaam over. Ik kan weer vrijuit ademen zonder in de gaten gehouden te worden.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe je sleep mode op je Chromebook uitschakelt

Op zoek naar een digitaal dagboek voor Android, iOS, Windows of Chrome?