Mijn haar zit goed maar ondertussen heb ik een minder goede week gehad. Mijn beste vriendin is waarschijnlijk voorgoed uit mijn leven en ik ben nog steeds zoekende naar 'flow'. Iets. Betekenisgeving. Gelijkgestemden. Positieve energie.
Dat laatste staat eind mei, verpakt in een flinke dosis met een grote strik eromheen, te wachten op me. We gaan dan naar Barcelona. Alhoewel dit de zesde keer is dat ik er zal rondlopen, blijft de stad me boeien. Altijd. Het begint al als je eromheen vliegt om te kunnen landen op het vliegveld. Kijkend door het raampje zie je Barcelona. De stad ligt daar om bijna te kunnen aanraken. Zo statig, zo eigengereid, zo kleurig.
Stiekem weet ik precies wat ik het allerliefste zou willen. Waar ik energie van krijg. Datgene is groots. Misschien, ooit.
Reacties
Een reactie posten